Peter Dutton son zamanlarda pek çok politik kırılma yaşıyor – Anthony Albanese’nin yeni evi pastanın en son kreması.
Koalisyonun gelecek yılki seçimleri kazanması beklenmese de şu anda iyi durumda görünüyor.
Peki kampanyalarını hazırlarken Liberal stratejistler en çok hangi konudan korkar? Benim bahse girerim endüstriyel ilişkiler konusunda yaklaşan savaş olacaktır. Bu, Dutton için nükleer enerjiyi teşvik etme yönündeki riskli kumardan daha tehlikeli olabilir.
Seçimlerin büyük ölçüde yaşam maliyeti üzerinden yapılacağı düşünüldüğünde, hükümet işyeri sorunlarına potansiyel bir cankurtaran halatı olarak ulaşacak.
Endüstriyel ilişkiler, Koalisyonun karşı koymakta son derece zorlanacağı, İşçi Partisi’nin şiddetli korkutma kampanyası için yaratılmıştır.
Hükümet sicili dış banliyölerde iyi oynayabilir
Muhalefetin sürekli söylediği gibi, Arnavutluk hükümeti, özellikle düşük ücretli işçiler adına, sendikal hareketin taleplerini geniş ölçüde yerine getirdi.
Ücret artışlarını destekledi ve bir kısmının (özellikle çocuk bakımı personelinin) masraflarını kendisi karşılayacak.
Geçici işçilerin haklarını korumak, geçici işçiler için asgari standartları sağlamak ve işverenlerin ücretleri düşürmek için işçi kiralama düzenlemelerini kullanmasını engellemek için yasa çıkardı.
Ücret hırsızlığı yasaklandı, aile içi şiddete izin verildi ve “bağlantıyı kesme hakkı” getirildi.
En önemlisi, iş dünyasının bazı kesimlerinin nefret ettiği çok işverenli pazarlık kolaylaştırıldı ve bunun önümüzdeki yıllarda da yaygınlaşacağı kesin.
İşçi Partisi’nin kampanyasını tasarlamak için çok fazla siyasi taktik bilgisine sahip olmanıza gerek yok.
Şöyle bir şey olurdu: “Arnavutluk hükümeti daha yüksek ücretleri savundu ve Liberallerin geri çekeceği tüm bu faydaları ve korumaları measurement verdi. Howard hükümetinin Çalışma Seçeneklerini hatırlayın.”
Bu, Dutton’un teklif ettiği dış banliyölerdeki düşük ila orta gelirli işçiler arasında etkili olabilir.
Koalisyon politikasını hazırlarken iş dünyasının istek listesiyle karşı karşıya
Muhalefet, çoğu alanda olduğu gibi endüstriyel ilişkiler politikasını seçime yaklaştıkça açıklayacağını söylüyor.
Şimdiye kadar, Avustralya İnşaat ve İnşaat Komisyonu’nu (“görevdeki polis”) ve Kayıtlı Kuruluşlar Komisyonu’nu (sendikaları ve işveren örgütlerini yöneten düzenleyici bir organ) yeniden faaliyete geçirme sözü verdi.
Ayrıca, bağlantıyı kesme hakkının yürürlükten kaldırılacağını, işçi kiralama yasasını gözden geçireceğini, geçici istihdamın tanımını değiştireceğini ve küçük işletmeler üzerindeki düzenleyici yükü azaltacağını da belirtti.
Koalisyon, iş dünyasının, oyun alanını işverenlerin lehine çevirecek bir istek listesi üzerinde anlaşmaya varması yönünde baskı altında. Örneğin, bu hafta Avustralya Ticaret ve Sanayi Odası, daha fazla firmanın kendilerine daha az işyeri yükü getirilmesinden yararlanabilmesi için küçük işletmelerin tanımının genişletilmesi çağrısında bulundu.
Muhalefetin, İşçi Partisi değişikliklerinden kaç tanesini geri almayı veya değiştirmeyi taahhüt edeceğine karar vermesi gerekiyor. Aynı zamanda işçilere gizli bir gündeminin olmadığı konusunda güvence vermeye çalışması gerekecek. İkisi de zor olacak.
Geriye dönüşte işverenler Koalisyon’un siyasi açıdan akıllıca olanın ötesine geçmesi için baskı yapacak. Koalisyon içinde dikkatli olunması yönünde çağrıda bulunan üst düzey sesler var. Ancak Dutton’un yapmayacağını söylediği her şey muhtemelen güvensiz seçmenler tarafından şüpheyle karşılanacak.
Açıkladığı politika ne olursa olsun, Koalisyonun endüstriyel ilişkilerde büyük bir hedef haline gelmesinden kaçınmanın imkânı yok.
Üstelik hükümetin Yİ değişikliklerinin ekonomi için kötü olduğu yönündeki iddianın dava edilmesi zor olacak çünkü bunların tam etkisinin değerlendirilmesi biraz zaman alacak. Ocak ayındaki rapor nedeniyle hükümetin ilk tedbirlerini bağımsız olarak gözden geçirmesi gerekiyor. Bu, ya her şeyin çok güzel olduğunu iddia etmesine ya da bazı ince ayarlar sunmasına olanak tanıyacak.
Yükleniyor
Uluslararası İlişkiler yarışmasının en önemli konularının büyük kısmı İşyeri İlişkileri Bakanı Murray Watt ve muhalefet sözcüsü Michaelia Money tarafından yürütülecek.
Portfolyoyu yakın zamanda Tony Burke’ten devralan soldaki Watt, açık sözlü, açık sözlü bir insan. Eski tarım bakanıydı ve Arnavutluk’un en iyi performans gösteren bakanlarından biri oldu.
Watt gibi Senato’da olan Money’in de oldukça tecrübesi var: Morrison hükümetinde endüstriyel ilişkiler bakanıydı. Ancak çoğu zaman tiz ve sloganlara güvenen biri olarak karşımıza çıkıyor. Bu seçimde kolay Yİ sloganları hükümetin yanında olacak. Money aynı zamanda medyadan da çekiniyor; ne olacağını bilmemekten nefret ediyor.
Pazartesi günü ABC’de Watt hükümetin repliklerinin provasını yaptı. Uluslararası İlişkilerin “hükümetin iki büyük partisi arasındaki zıtlığı belirleyen önemli bir konu” olduğunu belirterek şunları söyledi: “Bunun anlamı şu: Avustralyalıların bunu zaten zorlu bir şekilde yaptığı bir dönemde, Peter Dutton ve Koalisyon işleri daha da zorlaştıracak. Avustralyalılar için maaş ve çalışma koşullarının düşürülmesinin mümkün olan en kötü zamanı.”
İşçi Partisi’nin karşı karşıya olduğu sendika sorunu
Hükümet uluslararası ilişkiler siyaseti üzerinde üstünlük sağlarken, endüstriyel ve siyasi İşçi Partisi açısından bu meselenin önemli sorunları da var.
Suçla dolu CFMEU’ya bir yönetici atamak doğru ve kaçınılmaz bir adımdı. Ancak eylem, şu anda ACTU’dan ayrılmakta olan sendika hareketindeki bazı militanlar arasında tepkiyi tetikledi.
Bu hafta, Ulusal İnşaat Sektörü Sendikalar Grubu’ndan bir grup, taktikleri tartışmak üzere bir araya geldi.
Aralık ayında bir “Demokrasi için Sendikalar Zirvesi” düzenlemeyi planlayan ve bağımsız adaylara (ki bu muhtemelen pratikte Yeşiller anlamına geliyor) fon sağlama tehdidinde bulunan isyancılar, hem hükümete hem de ACTU’ya saldırdı.
“Zorunlu yönetim [of the CFMEU] Albanese, Murray Watt ve Tony Burke tarafından yürütülen ve ACTU tarafından desteklenen saldırı, inşaat işçilerine yönelik sürekli bir saldırının kapısını açtı.” dediler.
Patronu Elektrik Ticaret BirliğiMichael Wright, The Australian’a şunları söyledi: “İşçi hareketinde derin bir kopuş var.” Sonuçlarının muhtemelen “geniş kapsamlı” olacağını söyledi.
ACTU’nun ezici bir desteği sürdürmesiyle isyancılar daha geniş sendika hareketinin yalnızca bir parçası olsa da, bölünme hem hareket içinde hem de İşçi Partisi açısından yıkıcı ve üstesinden gelinmesi zor bir durum. İkincisinin kampanyası için milyonlarca dolar eksiği olacak ve Yeşiller’in kasası büyük olasılıkla genişleyecek.
CFMEU’nun ve daha genel olarak inşaat sektörünün temizlenmesi, iktidara geldiğinde hükümetin “yapılacaklar” listesinde yer almıyordu. Bu, 9 medyasında bu haydut birlik içindeki korkunç davranışların ifşa edilmesine bir tepkiydi.
Ancak hükümet, bunu eşkıyalığa karşı koymaya istekli olmanın bir örneği olarak kullanarak, bunu Yİ kampanyalarında kendi avantajına çevirmeye çalışacak.
Michelle Grattan, Canberra Üniversitesi’nde profesördür ve bu makalenin ilk yayınlandığı The Dialog’ın baş siyasi muhabiridir.
