23 yaşındaki Singh, 2019 yılında uluslararası bir öğrenci olarak Kanada’ya geldi. Göçmenlik statüsü ona çalışmasına izin verdi ve Kanada Hükümeti’nin göçmenlik net sitesinde “eğitim-çalışma-kalma” olarak etiketlenen bir yaklaşım olan kalıcı ikamete giden bir yol sundu.
Ancak son yıllarda ekonomiyi canlandırmak için milyonlarca yeni insanı Kanada’ya davet ettikten sonra Hükümet, göçmenlerin ülkede barınma, sağlık hizmetleri ve diğer konularda derinleşen zorluklara katkıda bulunduğuna dair artan endişeler nedeniyle rotayı tersine çevirdi.
Kanada’nın geniş geçici ikamet programına odaklanan ve bu yıl açıklanan bir dizi önlem, Singh gibi yüz binlerce göçmeni yasal belirsizlik içinde bırakan engeller oluşturdu.
Değişen kumlar
Singh’in takip ettiği uluslararası öğrenci programı, çoğu Hindistan’dan olmak üzere yüz binlerce gencin ilgisini çekerek Kanada’da daimi ikamet hayaline eğitim yoluyla bir yol açtı.
Mezun olduktan sonra Kanada’da yasal olarak yaşamaya devam etmek için çalışma izni almaya hak kazanan uluslararası öğrenciler, geçici ikamet edenlerin önemli bir kategorisini temsil etmektedir. Bir diğer grup ise belirli işverenlerin daveti üzerine gelen işçilerden oluşurken, en küçük grup ise sığınma talebinde bulunan göçmenlerden oluşuyor.
Kanada ekonomisi iş gücü açığını kapatmakta zorlanırken, koronavirüs pandemisinin ardından geçici ikamet programı artırıldı.
Sonuç olarak, Kanada’da yaşayan yaklaşık üç milyon kişi bir tür geçici göçmenlik statüsüne sahip; hükümet istatistiklerine göre bu sayının 2,2 milyonu yalnızca son iki yılda geldi. Geçici ikamet edenler, ülkenin 41,3 milyonluk toplam nüfusunun %6,8’ini temsil ediyor; bu oran 2022’de %3,5’ti.
Ancak Kanada ekonomisi artık daha az istihdam yaratıyor ve %6’nın üzerindeki işsizlik oranı inatla yüksek kalıyor. Geçici ikamet edenler için bu oran %14 ile daha da yüksektir.
Kanada’nın pek çok şehri konut satın alınabilirliği kriziyle karşı karşıya ve bazı eyaletlerde sağlık hizmetleri sistemleri aşırı zorlanmış durumda.
Eleştirmenler, çok sayıda geçici yerleşimcinin bu sorunları daha da kötüleştirdiğini ve halkın göçmenlere yönelik tavrının bozulduğunu söylüyor.
Buna yanıt olarak ülkenin Göçmenlik Bakanı Marc Miller, bu yılın başından bu yana verilen öğrenci vizesi sayısının azaltılması ve bir şirketin çalıştırabileceği geçici yabancı işçi sayısının sınırlandırılması da dahil olmak üzere göçmenlik kotalarında bir dizi kesinti yapılacağını duyurdu.
Hükümetin geçici ikamet programını dizginleme çabalarının bir parçası olarak, Singh gibi pek çok göçmenin süresi dolan veya dolan çalışma izinleri yenilenmeyebilir.
Miller geçen ay basına yaptığı açıklamada, “Göçmenlik, büyük ölçüde ekonomik durgunluğa girmemizi engellemekten kısmen sorumluydu” dedi. “Ancak bu konunun bazı yönlerinin aşırı ısınmasına ve muhtemelen çok uzun bir süre boyunca izin verdiğimizi kabul etmenin yanlış olmayacağını düşünüyorum.”
Miller yorum talebine yanıt vermedi. Hükümetin gelecek ay daha fazla kısıtlama getirmesi bekleniyor.
Her beş Kanadalıdan birinin yurt dışında doğduğu ülke, uzun süredir göçmenlere açık. Muhafazakar ve Liberal hükümetler tarihsel olarak işçi saflarını güçlendirmeyi ve nüfusu artırmayı amaçlayan göç politikalarını desteklediler.
Ama bu artık değişiyor. Anketlere göre çoğu Kanadalı, ülkenin çok kısa bir süre içinde çok fazla yeni gelen kabul ettiğine inanıyor. Örneğin Ağustos ayında yapılan bir anket, Kanadalıların üçte ikisinin mevcut göç politikasının çok fazla insanı içeri aldığını düşündüğünü gösterdi.
Ancak pek çok göçmen, Kanada’ya yalnızca çalışma izinlerinin yenilenmemesi halinde ülkeyi terk etmek zorunda kalma ihtimaliyle karşı karşıya kalacakları için davet edildiklerini söyleyerek haksız bir şekilde hedef alındıklarını savunuyor.
Kanada’nın göç politikasına ilişkin tartışma, Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa’da çok daha kutuplaşmış tartışmaların yankılarını taşıyor.
ABD’de, eski Başkan Donald Trump’ın kitlesel sınır dışı etme sözü vermesi ve Başkan Yardımcısı Kamala Harris’in partisinin geçmiş pozisyonlarına göre daha sert bir tutum sergilemesi nedeniyle, yasadışı göçün sınırlandırılması önümüzdeki ay yapılacak başkanlık seçimlerinde önemli bir konu olacak. Avrupa’da bu konu son on yılda siyaseti yeniden şekillendirdi ve göçmen karşıtı ve bazı durumlarda açıkça ırkçı olan siyasi partilerin yükselişini körükledi.
Yine de Kanada’daki göçmenlerin ezici çoğunluğu yasal yollardan geldi ve son dönemdeki görüş değişikliğine rağmen siyasi söylem genel olarak medeni olmaya devam ediyor.
Bazı uzmanlar, konut piyasası veya sağlık hizmetleri üzerindeki stresin, yüksek göç oranlarının sonuçlarından ziyade, Hükümetin kronik yetersiz yatırımını yansıttığını ileri sürüyor.
Yine de, göçmen akını ile ekonomik sorunlar arasındaki gerilimin, birçok Hintli öğrenci ve geçici işçinin yerleştiği Toronto yakınlarındaki Brampton gibi yerlerde devam ettiği görülüyor.
Brampton ve Peel bölgesinin yerel meclis üyesi olan Gurpartap Singh Toor, 2011 yılında göçmen olarak Kanada’ya geldi. Çok sayıda yeni gelenin kaynakları zorladığını söyledi.
Toor, Brampton’daki sağlık altyapısının (bir hastane ve daha küçük bir tıp merkezi) yaklaşık 700.000 nüfus için yetersiz olduğunu söyledi.
Konut bulunabilirliği ve maliyetlerin, kısmen vicdansız ev sahiplerinin küçük mülkleri birden fazla öğrenciye kiralaması, her birinden yüzlerce dolar talep etmesi ve yerel ailelere fiyat vermesi nedeniyle kötüleştiğini söyledi.
Ülkenin Fed’i olan Kanada Merkez Bankası, Kanada’nın geçici sakinler arasında popüler olan bölgelerinde kiralık konutların daha az olduğunu ve bu tür sakinlerin az sayıda olduğu bölgelere göre daha pahalı olduğunu söyledi.
Ancak banka, konut arzının düşük olmasından dolayı ağır Hükümet düzenlemelerinin yanı sıra inşaat işçiliği eksikliğini de suçladı.
Ders çalış, çalış, belirsizlik
Kanada, göçmenlik konusunda daha esnek bir yaklaşım benimseyeceğini, insanlara ihtiyaç duyulduğunda içeri girmelerine izin vereceğini, ihtiyaç duyulmadığında ise kapıyı kapatacağını söylüyor.
Çalışma Bakanı Randy Boissonnault yakın tarihli bir basın toplantısında, “Daha önce de söyledim, yine söylüyorum: Geçici yabancı işçi programı bir akordeondur” dedi.
“Ekonomiye göre esneklik sağlanması amaçlanıyor” diye ekledi. “Boş kontenjanımız fazla olduğunda daha fazla insan getirebiliriz ve ekonomi sıkılaştıkça akordeonu kapatarak insanların içeri girmesini zorlaştırırız.”
Çalışma izinlerinin süresi dolan diğer kişiler gibi Singh’in de seçenekleri azalıyor.
Singh ve Hindistan’daki ailesi, Kanada’daki bir kolejde ofis yönetimi ve otelcilik diplomaları almak için 40.000 Kanada Doları (36.000 ABD Doları) harcadı ve bunun kendisine, benimsediği ülkede sağlam bir temel oluşturacağına inanıyordu.
Bunun yerine artık başka seçenekler bulmakta zorlanıyor.
Çalışmasına izin verilmesi ve daimi ikamet arayışına devam etmesi karşılığında Kanada’daki bir koleje geri dönebilir ve uluslararası öğrenciler için daha yüksek öğrenim ücreti ödeyebilirdi.
Ya da ziyaretçi vizesine başvurabilir, ancak bu ona yasal çalışma hakkı vermez. Yıllar ve Kanada’ya yatırdığı para göz önüne alındığında, Hindistan’a geri dönebilirdi ki bu en az çekici olasılıktı.
Hükümet tarafından finanse edilen ve göçmenlere yardım eden bir grup olan Indus Neighborhood Companies’in CEO’su Gurpreet Malhotra, izinleri sona eren veya yakında dolacak olan birçok geçici sakinin karşı karşıya olduğu belirsizliğin, bazılarını zararlı veya yasa dışı yollara ittiğini söyledi.
Bazıları, yasa dışı olarak kalmayı ve asgari ücretin çok altında bir ücret karşılığında depolarda veya restoran mutfaklarında temizlikçi olarak çalıştığını söyledi. Çaresiz para ihtiyacının onları suç grupları tarafından işe alınmaya karşı savunmasız hale getirdiğini söyledi.
Yetkili, bazılarının kriterleri karşılamasalar bile sığınma talebinde bulunduğunu, çünkü bunun kendilerine kalmaları için zaman kazandırdığını da sözlerine ekledi. Hükümet verilerine göre bu yılın ilk sekiz ayında yaklaşık 13.000 uluslararası öğrenci sığınma talebinde bulundu; bu rakam geçen yılın tamamındaki rakamın iki katından fazla.
Bazıları, Kanada’nın kuzey ABD sınırındaki yasa dışı geçişlerin rekor seviyelere çıktığı ABD’ye gitmeye de karar veriyor.
Brampton’da Singh ve çoğu Hindistan’dan gelen düzinelerce uluslararası öğrenci, şehrin en işlek otoyolunun yakınında kalıcı bir kamp kurdu. Her gün dertlerini paylaşmak, politika değişiklikleri hakkında bilgi alışverişinde bulunmak ve protestolar düzenlemek için bir araya geliyorlar.
“Çalışmak İçin Yeterince İyi Mi?” yazan pankartlar taşıyorlar. Kalmak İçin Yeterince İyi”.
Yerel meclis üyesi Toor, Kanada Hükümeti’nin yıllarca geçici sakinlere bağımlılığın ardından hızlı politika değişikliğinin çok ileri gittiğini söyledi.
“Bu kadar agresif bir şekilde kesintiye başladığınızda” dedi, “bir ihanet duygusu oluşuyor”.
Bu makale ilk olarak şurada yayınlandı: New York Times.
Yazan: Matina Stevis-Gridneff
Fotoğraflar: Ian Willms
©2024 NEW YORK TIMES
